Soedan, het leven zoals het is...

- We horen het vrienden, familie en collega's zich nog luidop afvragen: "Reizen in Soedan, is dat niet gevaarlijk?" Op voorwaarde dat je je gebied nauwkeurig uitkiest, en op het moment dat wij er waren, voelden we ons nergens "in gevaar". Integendeel. In de vele dorpjes met hun mudbrick huisjes en felgekleurde ingangspoorten, die we doorkruisten, kwamen we mensen tegen die boordevol levenslust zaten. Altijd nieuwsgierig naar ons reisdoel, steeds zeer fier op "hun" gastvrij Soedan en enthousiast bereid een handje toe te steken bij het uitgraven van onze auto uit het zand :-)

- We hebben in de twee maanden en een half dat we weg zijn nog nooit zoveel onze auto gepoetst en uitgestoft dan hier in Soedan. Offroad rijden is plezant, maar elke avond en na onze aankomst in Khartoem konden we meer dan alleen maar onze naam in het vuil schrijven. Het haar van Els en al onze kleren stonden stijf van het stof :-)

- De bevolking praat open over wat ze al dan niet verwachten na het referendum in januari 2011. De rijkere Soedanezen klagen over het feit dat de munt devalueert en zullen Soedan voor enkele weken ontvluchten begin januari. De Soedanezen uit het zuiden zien eindelijk de laatste stap naar onafhankelijkheid en diegenen die uit Darfur komen, hopen dat er ook voor hen ooit beterschap komt. Reizen in Soedan bezorgt je een vreemd gevoel, als je je bewust bent van het feit dat er zich - op enkele duizenden kilometers wel - maar in hetzelfde land, de grootste humanitaire tragedie afspeelt van de laatste vijf jaar.

- Ook al is dit een islamitisch land, je proeft hier al meer het Afrikaanse leven. Mannen lopen rond in spierwitte (je vraagt je af hoe ze dat doen met al het stof en vuil) lange gewaden en een wit hoedje op hun hoofd, vrouwen dragen kleren in de meest felle kleuren. Voeg dit samen met het lichtblauwe van de tuinstoelen, het zwarte van de vulkanische rotsen, het in alle tinten van geel gekleurde zand en de groene, rode, oranje en paars geverfde winkeltjes en stalletjes langs de weg en je krijgt een echte Afrikaanse cocktail!

Terwijl we de Nijl achterlieten in Khartoem, zagen we het landschap veranderen van dor, vlak en zanderig naar heuvelachtig, groener en bebost. Ethiopië wordt iets totaal anders!