Jordanië, het land van de bedoeïenen

Uitzicht in Umm Qais

Na de nodige grensformaliteiten te hebben afgehandeld, reden we, alweer onder een stralende zon :-), Jordanië binnen. We gunden onszelf eerst twee dagen rust ergens in de buurt van Ajlun. We schrijven “ergens” want we maakten in het “land van de bedoeïenen” voor de eerste maal gebruik van het concept “wildkamperen”. De rust en de afzondering deden ons deugd. In tussentijd trachtten we, via sms, met Dimitri en Filip een “date” te regelen. In afwachting daarvan reden we via het noorden naar het strategisch belangrijke Umm Qais (grens met Israël en Syrië) om van daaruit, parallel met de Jordaan, langs de grens met Israël, terug zuidelijker af te zakken. Ongeacht de vele militaire checkpoints, vonden we het een prachtige route.

Voor de verandering eens geen Duitse campers die ons omsingelden

Na alweer een nachtje wildkamperen, werden we ’s morgens gewekt door een kudde geiten, vergezeld van een hoeder. We trokken richting Ajlun voor een bezoek, samen met Dimitri en Filip en de rest van hun reisgezelschap aan het imposante fort, gelegen op een heuvel en gebouwd door een neef van Saladin (die van het kasteel in Syrië). Ook al vertelde de gids heel wat interessants, we moeten er eerlijkheidshalve bijvertellen dat we tijdens het bezoek aan de vesting, vooral zelf heel wat nieuws uit te wisselen hadden met Dimi en Filip. We vonden het zalig om vrienden van “thuis” in Jordanië bij ons te hebben. De ontmoeting kon al helemaal niet meer stuk toen ze ons een pracht van een Belgisch cadeautje overhandigden: chocolade van Neuhaus. Heerlijk!

Een heerlijke buffetlunch bracht ons helemaal in vorm voor een bloedheet en uitgebreid bezoek aan de overblijfselen van de nederzetting uit de oudheid in Jerash. We onthouden hier vooral het prachtige theater van, het nymfaeum (een zeer grote fontein) en de zeer goed bewaarde vloermozaïeken in de Byzantijnse kerk. Een zeer vernuftig systeem van watergeleiding en waterzuivering toont het belang van water aan in deze regio. Iets wat we nog veel zullen terugzien de komende dagen…

Ook wij worden met onze neus op het belang van water gedrukt. Drie dagen wildkamperen eist zijn tol. Het niet-drinkbaar water in onze douchezak van 25 liter, die we gebruiken voor was en afwas, is, ondanks onze zuinige aanpak, op. We brengen een nacht door op een camping vlakbij Jerash, mét een zwembad.