Zaterdag 23 oktober, krijgen we van de broer van Jeroen, eindelijk het langverwachte telefoontje dat hij en Sarah papa en mama zijn geworden van Joppe en Jeroen dus de trotse peter. We vieren deze heuglijke gebeurtenis ’s avonds door het ontkurken van de fles champagne die we van Vincent en Nathalie kregen op ons afscheidsfeestje. Een lange zoektocht die dag had ons uiteindelijk toch helemaal beneden in de kloof van de wadi Ibn Hammad gebracht (net ver genoeg voor onze oververhitte stinkende remmen). De volgende morgen bezoeken we de kloof waarlangs, te midden van de grote droogte, overvloedig warm water spoelt. De rotswanden worden omringd door tropische planten en bloemen en overal sijpelt er water naar beneden. Het lijkt wel een stukje paradijs op aarde. Die middag rijden we verder via de Koningsweg naar het Dana reservaat. We overnachtten er op een camping, te midden van het niets, met een prachtig uitzicht op de rotskloven van Dana. De volgende dag maken we een fikse wandeling (zonder kaart, maar met oriëntatiepunten) en sluiten de dag af met een ijskoude douche en een heerlijke door Jeroen bereide maaltijd.
 |
| Klooster (Ed Deir) in Petra |
De dag nadien staat dé bezienswaardigheid van Jordanië op het programma: Petra. We worden onmiddellijk geconfronteerd met de harde feiten waartoe dit massatoerisme heeft geleid: dure prijzen. We gingen een kijkje nemen op een kampeerplek waar ze 30 euro vroegen per nacht, om in onze eigen tent, buiten het domein te slapen en enkel gebruik te maken van de douche en het toilet…Dat vonden we er over. We gingen dan maar samen met 20 andere (gierige :-)) Hollanders met een camper, op de parking kamperen van een hotel. Petra in het kort samengevat was duur, veel toeristen, veel stappen, heet, maar wel de moeite. Het geeft je een overweldigend gevoel om de eerste glimp van de Khaznez (het decor uit de film Indiana Jones and the Last Crusade) op te vangen als je uit de smalle rotskloof komt (na 2 km wandelen). We maakten ook nog de beklimming naar het klooster waar we genoten van het prachtig uitzicht op de Wadi Araba en de omliggende bergrotsen of rotsige bergen. Zeven uur rondlopen/klimmen in Petra sloten we af met een glaasje wijn, samen met twee bizarre maar lieve Nederlandse buren.
5 opmerkingen:
Het begin van de herfstvakantie én heel wat te lezen en te zien op jullie blog: gewoon zalig.
Maar eerst en vooral: proficiat peter Jeroen en tante Els!
Joppe kreeg meteen ook een zeer origineel en spectaculair geboortekaartje. Gewoon de max!
Els en Jeroen, nog eens een dikke 'merci' voor jullie reisverslag op deze blog.
Ik zou zeggen: doe zo voort.
Nog veel reisgenot!
mooie foto voor onze Joppe. Hij is super blij met het kaartje van zijn avontuurlijke peter en tante Els. we vertellen af en toe over zijn peter in de woestijn.
zetj voorzichtig. blij dat jullie het goed stellen.
miskien eens skypen, zodat ge Joppe es kunt zien en horen.
X
Proficiat!
Is dat trouwens Petra van Bert?
....het klooster El Deir, blij dat je de kloosters niet vergeet, Els, want je kent mijn interesse voor het onderwerp, ziet er niet zo onmiddellijk aantrekkelijk uit, meer een of ander strafhok voor eenzame afzondering welke je in oorlogsfilms wel eens ziet, ik kan wel wat versterving aan maar dit is er een beetje over, ik betwijfel het sterk of je God daar kan vinden, ziet er mij eerder godverlaten uit, maar je weet nooit, zaten daar mensen in?
Peter Jeroen en Els ... proficiat he ! En super dat de fles jullie gesmaakt heeft en vooral dat jullie ze gebruikt hebben voor zulke gelegenheid !!
Merciekes .. leuk om te laten weten.
Geniet er nog van ... ziet er allemaal de max uit. En dat jullie er zo van genieten.
Zoals gezegd, hier op het werk zijn er ook een paar die steeds willen weten hoe het gaat als ik jullie blog aant lezen ben. Dan ist even 5min. pauze en lees ik voor he. ;-)
Greetz
Vincent
Een reactie posten