Onze Oegandese grensovergang verliep alles behalve van een leien dakje. We betaalden de visa, onze paspoorten werden afgestempeld en we gingen naar het bureau van de customs-beambte...en daar begon de hel. We moesten een roadtax betalen ter waarde van 20 dollar, maar in lokale munt. Plaats waar deze betaling diende door te gaan (teneinde corruptie van customsbeambten tegen te gaan): het bureau van de enige werkende bankbediende die zaterdag vlak na de verkiezingen...
Achter zijn rug hing een groot electronisch bord met daarop de officiële wisselkoersen. Kleine dollarbiljetten wou hij enkel wisselen tegen een niet-officiële koers. Aangezien we in Kenia al Keniaanse shilling hadden moeten wisselen voor dollars (bij gebrek aan dollars :-)) en we er niet zoveel hebben, besloten we dus onze "grote" 50 euro biljetten te wisselen voor Oegandese shilling. Maar ach, plots bedacht de bankbediende dat er van eurobiljetten te veel valse in omloop zijn (?!), dus die wilde hij niet wisselen. We besloten als uiterste redmiddel bij deze grensovergang die al veel te lang duurde, dan om toch maar ons laatste resterende honderd dollarbiljet te wisselen. Kwam de bankbediende met een hele uitleg dat de rates die op het bord vermeld stonden, eigenlijk die van donderdag waren. Vrijdag waren er verkiezingen en werkten de banken niet en nu was het weekend en werden de rates dus niet aangepast. Als de koers dus wijzigde in de loop van deze niet-werkende bankdagen, en die op maandag slechter uitdraaide dan op donderdag, dan moest die sukkelaar van een bankbediende dat uit eigen zak bijbetalen...Volgens ons wilde die sukkelaar een centje bijverdienen aan ons.
Hij wilde onze 100 dollar enkel wisselen aan een koers die we buiten op straat ook kregen. We wisselen dus een klein dollarbiljet buiten op de straat en dachten dat onze lijdensweg nu eindelijk voorbij was :-) Maar nee, omdat we de bankbediende "gedurende meer dan twee uur hadden bezig gehouden", rekende hij ons nog wat extra "bank charges" aan (die niet op ons officiële document van de customs vermeld stonden). Had er geen glas gezeten tussen ons en hem, we hadden hem levend gevild :-) We gaven hem het geld dat hij wou (en meer zelfs, we waren zo kwaad dat we zelf niet voor zijn smoel op het kleine beetje wisselgeld wilden wachten) en verlieten zo snel mogelijk de grenspost, richting de Sipi Falls. Zo zie je maar, reizen is niet elke dag fun :-) Uit principe zijn we later doorheen Oeganda, steeds geld gaan afhalen bij een andere bank :-)
1 opmerking:
Herkenbare situatie aan de grens :-)
Een reactie posten