Over 20 jaar zul je meer inzitten over de dingen die je niet gedaan hebt, dan over de dingen die je wel gedaan hebt.
Laat je weerstanden dus varen.
Zeil weg uit die veilige haven.
Vang de wind in je zeilen.
Verken. Droom. Ontdek.

zaterdag 25 december 2010

Het Ethiopische hoogland

Onze plek aan het Tanameer
Na de stress van de grensovergang, genoten we eerst van drie dagen rust aan het Tanameer in Gorgora op een camping, uitgebaat door de Nederlandse Kim en Tim. De reisplannen tot Addis werden uitgestippeld en Jeroen keek zich de ogen uit naar de vele vogels op en rond het meer. Vooraleer we het noordelijke Ethiopische hoogland introkken, brachten we nog een dag door in Gonder. We brachten er een bezoek aan de Royal Enclosure, een paleizencomplex van de verschillende Ethiopische keizers uit de 17e eeuw, met als bekendste Fasilidas. 'Avonds genoten we van onze eerste echte Ethiopische injeera bij een glas 'tej", een vrij sterk drankje op basis van honing.



Royal Enclosure in Gonder
 De dagen nadien betekenden onze echte confrontatie met de toestand van het Ethiopische wegennetwerk. Van Debark tot Axum legden we in 10 uur "slechts" 220 km af. De niet- geasfalteerde weg slingerde langs afgronden, beklimmingen van meer dan 3000 meter en...wegenwerken. Want ook hier weer: de Chinezen. In ruil voor het aanleggen van wegen, verpachten de Ethiopische leiders grote stukken grond aan de Chinezen. Die verbouwen op deze grond landbouwproducten die rechtstreeks uitgevoerd worden naar China. De lokale boeren verdienen hier uiteraard geen cent aan en van de nieuwe wegen die er binnen enkele jaren zullen liggen, zullen ze weinig "genot" hebben. Zo goed als niemand kan zich hier een wagen veroorloven...


Els en een rotskerk in Lalibela
Onze rondrit in het noorden leidde ons via kleine dorpjes en schreeuwende kinderen tegen kerstavond naar het bergdorp Lalibela. Lalibela was een andere Ethiopische leider, die later monnik werd en kerken liet uithouwen uit de rotsen. Het gaat hier letterlijk om kerken die in de diepte uit een rots zijn gekapt. Uit voorzorg namen we een gids onder de arm die ons alles vertelde over de geschiedenis en de specifieke praktijken en gewoontes van het Ethiopische orthodoxe christendom. In ruil daarvoor leerden we hem enkele woorden en zinnetjes Frans, want onze gids met de toepasselijke naam, Kassa, was een vooruitziend man en wilde zich gaan toeleggen op de vele Franstalige toeristen. We aten een lekkere spaghetti en warmden ons op onder de warme wol, denkend aan het heerlijke kerstavondmaal dat thuis in Belgiƫ zou op het programma staan.

St. George kerk in Lalibela


4 opmerkingen:

Vincent zei

Ik kan me dan wel voorstellen dat die 220km in 10 uur aangenamer af te leggen waren, dan de afgelopen "Files" hier in het Belgenlandje ... want kan je verzekeren, diezelfde periode hebben we meermaals het "File-alarm" behaald, waardoor 2011 gestart is met een nieuwe grens aan file-alarm: 400km ipv 300km.

Greetz

kristin zei

Gelukkig zijn er dan een aantal zotten die nummerkes aanvragen op stubru. Eh, Vincent?

Vincent zei

hih .. inderdaad ..
Trouwens de volgende zijn op aanvraag ! ;-) maar kben wel de titel en uitvoerder al vergeten.

Anoniem zei

ha Els, mijnen oudste heeft voor godsdienst een werkje gemaakt over de bedevaart naar Lalibela op kerstmis (7 januari daar) en over het Ethiopisch christendom dat al lang bestond op het moment dat de Ninovieters en de Landenaars nog het achterste van een varken vereerden. Wist je dat volgens de locale Koptische traditie Adam en Eva daar begraven liggen en je zelf hun graf kan bezoeken?

PW