30 in Namibië

Ik en mijn pannenkoekentaart

30 worden is een mijlpaal, zeggen ze... Ik heb er vrij weinig van gemerkt. Reizen in Afrika maakt vele zaken die thuis belangrijk zijn, zoals je leeftijd :-), zeer relatief. Als je kan doen wat je graag doet, en voor ons betekent dat reizen, dan maakt een jaartje meer of minder weinig uit. We spendeerden een dag in Outjo en waanden ons even in een Duitse stad. Een bakkerij, vol Duitse lekkernijen, een Duits restaurant en "biergarten", meer blanken in één ruimte dan we de afgelopen 9 maanden al hebben gezien en overal werden we aangesproken, ofwel in het Afrikaans, ofwel in het Duits :-)

Na onze excursie in Etosha was er wat opruimwerk aan de auto en wat waswerk voor de vele stoffige kleren :-) Jeroen maakte een pannenkoekentaart met nutella voor mijn verjaardag en van een Zuid-Afrikaanse mevrouw op de camping kregen we zelfgemaakte vijgenjam en koekjes. Het stond niet gelijk met het feest dat het thuis zou geweest zijn, met de familie en vrienden, maar het maakte het toch speciaal! Dit vergeet ik alleszins nooit :-)

In twee dagen reden we naar de Epupa Falls, helemaal in het noorden van Namibië, aan de grens met Angola. We zagen het landschap veranderen, van vlak, naar rotstig en heuvelachtig. We zagen één van de mooiste plekken die we op deze reis tegenkwamen. Bij een tankstop in Opuwo zagen we de eerste Himba, met hun rood geverfde huid en lange slierten haar. Dit gebied, het Kaokoveld, ten noorden van Sesfontein, wordt bewoond door deze stam, die nog helemaal leeft volgens hun traditionele gewoonten en cultuur. Het zijn voornamelijk geiten- en koeienhoeders en de grootte van hun kudde is een indicatie van hun welstand. Tot het begin van de jaren '80 hadden ze nog weinig of geen contact gehad met "de Westerse wereld", maar nu moeten ze zich in sneltempo aanpassen. Op weg naar de Falls deelden we onze lunch (zelfgebakken bokes met kaas, een peer en een pompelmoes) met een Himba-jongen en trachtten via gebarentaal iets van hem te achterhalen. We kwamen erachter dat hij graag peer lustte en zijn pols had verstuikt na een val :-)

De eerste aanblik van de Falls is adembenemend. Midden in het dorre, droge landschap zie je plots palmbomen staan, langsheen de Cunene rivier, met in het midden een paar eilanden met grote baobabs. Waar het water zich 35m naar beneden stort, zagen we een prachtige regenboog en een zacht neerdwarrelende spray van water, veroorzaakt door de kracht van het vallende water. Vanop een nabij gelegen heuveltop konden we genieten van een (voor het eerst sinds weken) warme zonsondergang :-) We bleven hier nog een extra dag, vooraleer we terugreden naar Opuwo.

Himba-vrouw in vol ornaat :-)