Bevriezen in Zuid-Namibie

Elsie en de Fish River Canyon

Diaz Point

We reden een lange rit over voornamelijk gravel (alweer :-)) naar het Red Dunes Camp, ergens in the middle of nowhere of voor de geïnteresseerden die ons volgen op de kaart, 30km ten zuiden van Gochas. We hadden in Nairobi al gehoord van deze opmerkelijke kampplaats, en we leerden de precieze plaats kennen, dankzij Duitse reizigers die we ontmoetten in Swakopmund. Met uitzicht op de enorme oneindigheid en een toilet en douche "in the open" leek het alsof we twee dagen helemaal alleen op de wereld leefden :-) Bij ons vertrek kochten we een lekkere gemsbok- en sprinkboksteak, eindelijk game-meat op het braaimenu :-)

Na het rijden in de rode zandduinen, ontdekten we, bij het oppompen van de banden van onze auto, alweer een bobbel op één van de nog niet vervangen banden. Onze zoektocht naar nieuwe banden in Keetmanshoop verliep gelukkig vlotter dan die in Malawi. Na een half uur en het neertellen van een vierde van ons maandbudget :-) sjeesden we eindelijk over asfalt richting Lüderitz met een paar splinternieuwe banden onder ons "bakkie".

In Lüderitz maakten we een toertje naar Diaz-point, het uiterste punt van de peninsula waar de Portugese ontdekkingsreiziger Diaz voor het eerst voet aan wal zette. Met een verrekijker konden we op een vlakbij gelegen eilandje een eerste blik werpen op de meest opmerkelijke dieren van dit Afrikaanse continent: de Afrikaanse pinguïn! In de backpackers place waar we kampeerden leerden we een bijzondere Portugese reiziger kennen. Hij reisde voor twee maanden door zuidelijk Afrika en maakte er een "gewoonte" van zichzelf naakt te fotograferen op typische toeristenbestemmingen :-) Volgens zijn hilarische verhalen gaf dat soms aanleiding tot bizarre situaties. Er bestaat blijkbaar een heel netwerk van mensen (ze hebben zelfs een site) die dezelfde hobby hebben. De naaktfoto's zijn allesbehalve vulgair, het komt er gewoon op aan iets "geks" te doen op een niet voor de hand liggende plaats :-)

De volgende dag kwamen we hem dolenthousiast tegen in Kolmanskop; hij was erin geslaagd om zelfs op die site een foto te nemen van zichzelf in zijn bloot gat :-) Kolmanskop ligt in één van de vele "restricted diamond areas" van Namibië. Bijna de hele kuststreek van Namibië is exclusief ontginningsgebied van diamanten en dus verboden terrein voor "de gewone mens".  Kolmanskop is zo'n diamantdorp, achtergelaten in de jaren '50, nadat het ontginningsgebied zich meer zuidelijker verspreidde. Als je door de huizen, het ziekenhuis, de concerthal, de beenhouwerij, enz.... loopt, waar de wind en het zand vrij spel hebben, lijkt het wel alsof je in een teletijdsmachine bent gestapt. Er heerst een aparte sfeer. Een bezoek aan Kolmanskop is streng gereglementeerd en om 13u dient iedereen de site te verlaten. Dat gaf ons voldoende tijd om onderweg naar Aus de "wild horses",  die deze streek "onveilig" maken, te zien dartelen op de open vlakten. Niemand weet eigenlijk waar die paarden vandaan komen. Men vermoedt dat het de nakomeligen zijn van achtergelaten dieren van Zuid-Afrikaanse en Duitse troepen. Ze weten niet precies om hoeveel dieren het gaat, maar ze worden wel beschermd en hebben vrij terrein, wat op zich uitzonderlijk is in een land dat zo goed als bijna helemaal is opgeëist door private concessies of nationale parken.

De wilde paarden van Aus

Eén van de hoogtepunten van een bezoek aan Namibië is uiteraard de Fish River Canyon. Op een bewolke, winderige en koude morgen reden we richting de tweede grootste canyon van de wereld (al bestaat daarover wel enige discussie :-)). Duizelingwekkende afgronden, met helemaal beneden de Fish River, die zich als een slang langsheen de rotsen kronkelt, zijn de hoofdbestanddelen van dit onherbergzaam gebied. Je kan er een meerdaagse trektocht ondernemen maar dan heb je wel een medisch attest nodig dat verklaart dat je "gezond en fit" bent. Ik vermoed dat wij daar, na 10 maanden, niet meer aan zouden voldoen :-) We reden dus met onze auto van het ene viewpoint naar het andere en genoten met volle teugen van dit majestueus stukje natuur... en onze laatste dag in Namibië!