Samen met de andere overlanders namen we onze intrek in het "beste" hotel van de stad. Door alle horrorverhalen voorbereid op het ergste, viel dit heel goed mee. We handelden de laatste nodige bureaucratische formaliteiten af (als buitenlander moet je je binnen drie dagen na aankomst in Soedan laten registeren) en genoten volop van de Soedanese gastvrijheid. Het verschil met Egypte was groot. In Soedan krijg je vriendelijkheid, een brede glimlach en een luid "hello" gratis en voor niets. We smulden van de heerlijke vis uit het meer en beleefden een gezellige avond waarop allerlei grappige, originele en verrassende reisverhalen en -ervaringen werden uitgewisseld met de andere reizigers. Het was één van hen, Robbie, een Deense motorrijder/wereldreiziger, die ons leerde wat yoga als ontbijt doet met onze stramme spieren, de dagen nadien :-)
De volgende dag werden we bij valavond, terug herenigd met onze auto. Na de nodige inkopen trokken we op 2 december eindelijk het noorden van Soedan, Nubië, in.
Soedan evolueert snel. In twee jaar tijd werd bijna overal gravel vervangen door asfalt en de vele ferries waarmee je de Nijl van de westbank naar de eastbank kan oversteken, door bruggen. De Chinezen zitten overal in Afrika. Ze roven de natuurlijke rijkdommen van de landen weg, voeren "in ruil" daarvoor grote infrastructuurwerken uit en enkel de machthebbers worden er beter van.
Aangezien wij op deze Afrikareis toch wat graag offroad ervaring hadden willen opdoen, zijn we het zand, de rotsen en de gravel dus bewust moeten gaan opzoeken :-) We deden dit samen met onze Spaanse vrienden Jorge en Yolanda, ervaren zandratten. Onze tocht van Wadi Halfa naar Khartoem, via Abri, Dongola, Karima, Atbara en langs de piramiden van Meroe, was als spelen met de auto in een enorme zandbak :-) Onderweg kwamen we bij van de warmte door een frisse duik in de snel stromende Nijl. Het paradijs op aarde kan je overal vinden, ook in Soedan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten