Over 20 jaar zul je meer inzitten over de dingen die je niet gedaan hebt, dan over de dingen die je wel gedaan hebt.
Laat je weerstanden dus varen.
Zeil weg uit die veilige haven.
Vang de wind in je zeilen.
Verken. Droom. Ontdek.

zaterdag 30 april 2011

Een rustige kanotocht...?

De "ervaren" bootsjongens
We reden opnieuw de helse tocht van South Luangwa NP naar Chipata. Hoofdwegen in Zambia zijn schaars dus dikwijls moet je om een plaats te bereiken gewoon weer dezelfde weg terug rijden. Op onze weg naar Lusaka namen we een tussenstop op een camping, alweer gerund door Nederlanders, en opnieuw aan de Luangwa rivier, maar dan verder stroomafwaarts. Na onze ervaring in South Luangwa hadden we nog geen avontuur genoeg geproefd, dus we besloten de volgende ochtend om een kanotochtje te maken op de rivier. Het beloofde rustig te worden... De Nederlandse eigenaar vertelde ons dat "als we geluk hadden, we misschien een krokodil of nijlpaard konden tegenkomen". We genoten, samen met onze Duitse vrienden van de, al warme, ochtendzon en de toepasselijke muziek, uitgezocht en afkomstig van de gsm van één van de bestuurders van de kano. Na een half uur kwamen we tot het besluit dat het eerder saai was. Tot we één van de nijlpaarden in het struikgewas aan de oever deden schrikken en die de achtervolging op de kano inzette...Gelukkig vertoeven nijlpaarden in ondiep water, want die beesten wandelen op de bodem, en de stuurervaring van de bootmannen (vooral eigenlijk de sterke stroming stroomafwaarts) leidde ons naar dieper water. We zagen op enkele meters afstand enkele grote krokodillen, maar voor de rustige tocht zette zich verder.


Onze redder in nood, Thorsten, aka "den Duits"
Na anderhalf uur was het tijd om de tocht stroomopwaarts aan te vatten. Dit kostte de mannen wat meer werk, want hier en daar vertoonde de rivier sterke stroming en de kano met vijf passagiers werd slechts door twee mannen voortgepeddeld... Van peddelen was algauw geen sprake meer, één van de bootmannen, met de hulp van ons, passagiers, trok de kano vooruit, door zich aan het riet aan de oever van de rivier vast te klampen... Maar in het riet zat daarnet ook dat nijlpaard... We gingen gestaag vooruit. Plots dook de kop van het nijlpaard op boven het water, op enkele meters van onze kano. De stroming dreigde ons echter, in zijn richting te sturen. "Doodsangsten maakten zich van ons meester" :-) (dat is overdreven, maar je wil niet met een kano over een nijlpaard heen varen; als die schrikt, flipt die de boot en bijt! En als de hippo je niet te pakken krijgt, ligt er nog een grote krokodil op de loer :-)) Gelukkig besloot Thorsten, de mannelijke helft van het Duitse koppel, de peddel van de bootman over te nemen om wat extra kracht bij te zetten. Wij hielden intussen het nijlpaard, dat weer onder water was, nauwlettend in het oog. Na enkele minuten van spanning bereikten we opnieuw veilig diep water. Avontuur genoeg voor die dag.

Rivierkinderen :-)
We reden verder naar Lusaka. Hier bleven we drie nachten, voornamelijk om allerlei praktische zaken te organiseren: blog bijwerken, mails versturen, ons vergapen aan de hypermoderne shopping malls waar echt ALLES te vinden is, onderhoud van de wagen, postkaartjes versturen, de markt afschuimen, de was doen, ... en genieten van één van de laatste barbecues met onze Duitse vrienden, die van hieruit naar Zimbabwe reden.

Een speciale "Overlandparkeerplaats" aan een shopping mall in Lusaka

1 opmerking:

Vincent zei

Nice ...
Als ik zo alles na elkaar lees, zijn het wel spannende avonturen na elkaar geweest !
En zullen de vogels in de buurt ook al eens opgeschrokken zijn door het "roepen" van Els. Dat kennen we wel ! ;-)
Geniet er nog van ..
Greetz
Vincent