Chobe nationaal park

Eén van de laatste African wild dogs op aarde

Fotogenieke vrouwtjesimpala

Een vlotte ferrytocht bracht ons van Zambia naar Botswana. Botswana lijkt al bijna niet meer Afrika. De grensformaliteiten waren goed en correct georganiseerd en de supermarkten zitten hier voller dan bij ons. De prijzen zijn er dan ook naar :-) We werden echter onmiddellijk geconfronteerd met de "neveneffecten" van deze georganiseerdheid. Botswana telt verscheidene "veterinary fences" . Tot op heden kon niemand ons het eigenlijke doel ervan vertellen, maar de meest gehoorde reden is dat dit fence, de verspreiding van mond- en klauwzeer moet tegengaan. Gevolg: je mag geen vers rood vlees, melk, yoghurt, kaas, enz. transporteren over deze barrières. Ze controleren echter enkel de koelkast (als ze de rest van onze volgeladen auto zien, zakt de moed hen in de schoenen :-)) dus wij verstoppen onze voorraden gewoon (net zoals iedereen anders). Bovendien kampt één van de noordelijke districten bijkomend met een fruitvliegepidemie waardoor je ook geen groenten of fruit mag over de grensdistricten heen brengen. We deelden een paar van onze 5 resterende bananen met de dienstdoende ambtenaar (anders moesten we ze op het vuur gooien) en hij liet ons gezwind door :-)

Chobe rivier

Meerkat

Botswana is een immens land en telt slechts 1,7 miljoen inwoners. De rest van de ruimte is gereserveerd voor wildlife, woestijn, uitgestrekte zoutvlakten en diamantmijnen (samen met het toerisme, één van dé inkomstenbronnen van dit land). Op onze weg naar het Chobe National Park reden we bijna een olifant omver die de weg overstak en we zagen wrattenzwijnen in de stad die zich vol vraten met het afval langs de weg. Onze hoog gespannen verwachtingen over Chobe werden al na 5 minuten ingevuld, toen op slechts enkele meters voor onze wagen, een groep van 8 African wilddogs kwam aangerend. Onze euforie kon niet groter zijn. Deze dieren worden zelden gezien en zijn zo goed als uitgestorven (er zijn er slechts 3000 meer op de hele aardbol). De rest van onze 9 uur durende gamedrive zagen we ontzettend veel dieren: giraffen, olifanten, krokodillen, impala's, kudu's, Afrikaanse buffels,.. en het landschap langs de Chobe rivier was prachtig. Bovendien is de ondergrond hier zand, soms zacht, soms diep, maar vooral: geen modder! :-) De dag kon niet meer stuk!

Ntwetwe Pan

Chapmans baobab

Na (alweer) een veterinaire controle, reden we van Kassane, via Nata, naar Gweta, waar we een paar dagen verbleven op Planet Baobab, een kampplaats met een zeer toepasselijke naam aangezien je omsingeld lijkt door baobabs. We wilden eigenlijk zelf over de zoutvlakten rijden, ergens wild kamperen en vooral genieten van de uitgestrektheid en het afgezonderd zijn van de rest van de wereld. Alleen, het regenseizoen heeft hier langer geduurd dan normaal en de klimaatopwarming eist ook hier (en vooral hier) zijn tol. Sinds 2009 ontvangt deze regio meer regen dan ze ooit hebben gezien. Gevolg: de zoutvlakten staan langer en hoger onder water, en het laatste wat je wil is vastgeraken in de zilte ondergrond, op tientallen kilometers van de dichtsbijzijnde gsm-mast of dorp. Aangezien we het ons niet riskeerden, helemaal alleen, besloten we een georganiseerde gamedrive te boeken langs de Ntwetwe Pan. Volledig ingeduffeld voor de vroege ochtendkoude (het wordt hier stilaan winter) reden we tot de rand van één van de zoutvlakten en genoten van het uitzicht. We volgden een familie meerkatten op de voet en smulden van een lekkere luch onder een 4000 jaar oude baobab met de naam Chapmans Baobab (naar de ontdekker ervan). Bij onze terugkomst op de kampplaats genoten we van een zeer frisse duik in het zwembad, alvorens ons weer warm in te duffelen voor de avondkoude :-)