Op zoek naar de Big Five met onze bezoekers

Een zeldzame bruine hyena

Kgalagadi Transfrontier NP stond hoog op óns verlanglijstje en we hoopten dat de eerste game-drive in hun leven ook voor Jonas en Kristin geen teleurstelling zou betekenen. Het lijkt als reizen naar het einde van de wereld, het verre noorden van dit stuk Zuid-Afrika, ingeduffeld tussen Namibië en Botswana. Maar we werden zó verwend op het vlak van dieren spotten. We zagen één van de zeldzame brown hyena's bij valavond; ontelbare gnoes, springbokken, jakhalzen, gemsbokken; maar de kers op de taart waren toch wel de leeuwen. We zagen een vijftal leeuwinnen tijdens onze georganiseerde evening-drive (tijdens dewelke trouwens ook onze vingers en tenen afvroren :-)) en een leeuwin en leeuw, struinend op de bergkam in de vroege ochtendzon. Voor ons moedig Kristinneke was dit de reden om die avond aan het kampvuur van onze 'unfenced campsite', met een grote zaklamp, de omgeving af te speuren naar deze indrukwekkende roofdieren (zonder resultaat trouwens) en Jonas te waarschuwen voor het dreigende 'gevaar' :-)

Ons "kamp" in Kgalagadi

Vanuit Kgalagadi zakten we via Upington en Prieska af naar Nieu-Bethesda. Dit geïsoleerde dorpje in het hart van de Karoo vormde de thuisbasis van de excentrieke kunstenares, Helen Martins die van haar huis, het Owl House, haar levenswerk maakte. Binnenin zorgt een indrukwekkend kleurenpalet van verf en gekleurd glas voor een bijzondere sfeer, terwijl de tuin vol met cementen uilen, kamelen, acrobaten en zeemeerminnen, versierd met gebroken flessen en glas, het plaatje volledig maakt. Het dorp huist nu bovendien een bierbrouwerij en dat lieten we ons geen twee keer vertellen :-) We sipten van het plaatselijke "Sneeubergbier", aangevuld door een heerlijk stukje geitenkaas.

Binnenin het "Owl House"

Na anderhalve maand en op de valreep vooraleer onze wegen zich definitief splitsten slaagde we erin onze Duitse vrienden, Thorsten en Leonie, nog eens te ontmoeten. Dat deden we in Addo Elephant NP. We hielden er een gezellige braai met massa's vlees (zelfs naar Jonas' normen), overgoten met de nodige hoeveelheid alcohol. En we zagen, uiteraard, veel olifanten, van zeer dichtbij, naast vele koedoe's, wrattenzwijnen en zelfs een familie meerkatten.

Olifanten van zeer dichtbij, aan onze auto te zien

Dan was het tijd geworden voor hét hoogtepunt van Jonas' reis: zijn bungeesprong van de Bloukransbrug, met zijn 216m, werelds hoogste bungeesprong! Uit zijn toiletbezoeken die morgen op de camping in Jeffrey's Bay konden we afleiden dat er zich toch enige zenuwen bij hem ontwikkelden en Kristin bleef maar hopen dat hij zich toch plots zou bedenken. Tevergeefs :-) Hij sprong en overleefde het. Die avond zochten we één van de mooiste backpackersplaatsen op die we hier in Zuid-Afrika bezochten. Het leek wel of we in het decor van 'Lord of the Rings' waren gestapt. Zelfs de eigenaars leken met hun hippie-uiterlijk een beetje op elfen :-)

Bloukrans Bridge, ergens waar de truck net voorbijrijdt, staat Jonas klaar :-)

's Morgens, na een heerlijk ontbijt, maakten we, terwijl Jonas maar niet uit zijn bed kon, nog snel een wandeling naar een nabij gelegen waterval, vooraleer we verder 'cruisden' naar Oudtshoorn.