De Gouden Driehoek

Vanuit Chiang Rai namen we de boot stroomopwaarts op de Kok rivier naar Thaton (dorpje aan de grens met Myanmar). Die "boten" noemen ze hier een longtailboot en is dus een lange smalle boot waar je net met twee naast mekaar kan zitten op een houten bankje (zonder rugleuning). Meestal proppen ze die bootjes hier wel vol met mensen en voorraden voor de dorpen onderweg. De motor zit niet diep in het water maar verder van de boot af, zodat deze ook in vrij ondiep water kan blijven varen. Altijd een belevenis! Je hebt oordopjes nodig om het oorverdovende gebrul van de motor te kunnen tolereren :-) 

Songthaew-taxi

Theedegustatie

We arriveerden vroeger dan verwacht in Thaton dus maakten nog snel een wandeling naar een aantal tempels op een nabijgelegen heuveltop. De volgende dag trokken we immers al weer verder, met een songthaew dit keer, naar Mae Salong. Zo'n songthaew is een typisch transportmiddel hier in het Oosten. Het zijn in feite een soort van collectieve taxi's met een vast traject; open bestelwagens waar achteraan twee houten planken zijn aangebracht die dienstdoen als zitplaats. Als je pech hebt, zit je er opengepakt met andere passagiers en stopt dat ding echt overal (als twee passagiers op 50 meter van elkaar wonen, stopt hij twee keer, hier en 50 meter verder). Als je op je bestemming bent, druk je op een bel en stopt hij. Aangezien het laatste stuk van de weg naar Mae Salong nogal steil en slingerend was, je niet vooruit kan kijken aangezien je zijwaarts zit en de locals hun maag altijd minder bestand blijkt te zijn tegen reisziekte, kan je je er misschien iets bij voorstellen hoe die reisjes verlopen :-) Mae Salong is een dorp volledig gebouwd voor en door de vluchtelingen van de Kuomintang. Dat merk je nog steeds aan de Chinese invloed op het eten, de Chinese school en sommige nog volledig Chinese dorpen. Daarnaast is het dorp vooral bekend om zijn talrijke theeplantages dus vooraleer we begonnen aan een lange bergwandeling, genoten we van een thee-proeverij in een lokale shop. Jammer genoeg blijft de thee maar enkele weken goed en is hij ontzettend duur anders hadden we zeker enkele pakjes meegenomen voor thuis.

Mekong

Scooter-lovers

Onze volgende halte in de regio van de Gouden Driehoek was Sopruak, het eigenlijke drielandenpunt waar Myanmar, Laos en Thailand elkaar ontmoeten aan de Mekong. Onze songthaew-bestuurder dropte ons en vier andere Chinese toeristen, om een ons onbekende reden, ergens tussen Mae Salong en Sopruak, maar gelukkig slaagden we er toch in te geraken waar we wilden :-) Overvolle bussen met toeristen (Westerse maar ook en vooral Aziatische) worden dagelijks gedropt in Sopruak, enkel en alleen om precies op dat punt een foto te nemen. Veel interessanter maar veel minder bezocht is het 3km verder gelegen grote museum, de Hall of Opium. Een prachtig, interactief museum dat de geschiedenis en de mogelijk vernietigende effecten van de in deze regio verbouwde papaver op schitterende wijze belicht. De volgende dag huurden we een brommer en toerden wat rond in de regio. 's Avonds genoten we, op onze (voorlopig) laatste dag in Thailand -alweer- van een avondmarkt met live-optredens en een heerlijke gebakken vis op een terrasje aan de Mekong bij maanlicht...Meer moet dat niet zijn :-)

Hanengevecht

"Gongen" voor geluk