Honda Brio vs. Landcruiser 1-1

We zouden wij niet zijn als we het niet ongelofelijk misten om met ons eigen vervoer rond te cruisen (al was het dit keer veel minder dan onze eigen Landcruiser). Via het internet huurden we onze stadwagen - een Honda Brio- wiens grenzen we de zeven volgende dagen danig verlegden :-) Het autootje was zo klein dat het leek alsof het eerder zo'n speelgoedloopwagentje was als Jeroen er in zat. En hadden we ergens vastgeraakt, dan hadden we hem met vijf sterke Thai gewoon kunnen opheffen en verplaatsen. Voor alle duidelijkheid; het gaat hier wel degelijk over een echte auto en geen Aixam. Gelukkig konden we de automatische versnelling ook in "sport-modus" zetten, zodat we de steile hellingen de baas konden (we reden er de hoogste berg van Thailand mee op).

Onze bamboo bungalow in Cave Lodge

Maar het was zalig om weer voor even de vrijheid te hebben die je met het openbaar vervoer mist, waardoor je op plaatsen komt die anders minder toegankelijk zouden zijn. We maakten op een week tijd een tocht doorheen de provincie Mae Hong Son, ten westen van Chiang Mai, aan de grens met Myanmar. In dit berggebied bevinden zich de grootste concentratie bergstammen en verschillende organisaties organiseren er dan ook trekkings heen vanuit Chiang Mai en omstreken. De beroemde "girafvrouwen" (de vrouwen met ringen rond hun nek) wonen hier ook. Wij hebben het zo niet voor die "menselijke dierentuin". Door de immense concentratie van toeristen in deze regio krijgen de bergstammen elke dag hordes toeristen over hun dorpsvloer en zijn ze "geconditioneerd" geraakt om hierop in te spelen: mooi poseren voor de foto...in ruil voor geld, hun kinderen volledig uitdossen in de traditionele klederdracht in plaats van ze naar school te laten gaan...Je komt de verschillende stammen (Akha, Lisu, Karens...) trouwens ook gewoon op de lokale markten in de dorpen tegen, waar ze hun typische werkstukjes verkopen en daar gedragen ze zich meer in hun "normale" doen.

Onze gids met gaslamje aan de ingang van de Tham Lod grot

Onze eerste stop was in Soppong waar we op een fantastische plaats verbleven, vlak bij de grotten van Tham Lod. Een Australiër bouwde hier 30 jaar geleden een huis met daarrond een aantal hutjes op palen voor gasten. In het (open) huis steken ze in de winter 's avonds een haardvuur aan (want het koelt hier goed af zodra de zon ondergaat (rond 18u)), speelt goeie muziek op de achtergrond en je kan er geweldig lekker eten en gezellig babbelen met andere gasten. Toen we de volgende morgen samen met de Australiër onze wandeling van die dag bespraken op basis van zijn zelfgemaakte kaart en Jeroen vroeg: "Hoe lang duurt die wandeling?", antwoordde hij ons vrolijk: "Dat hangt ervan af, normaal gezien twee uur maar het kan ook twee dagen zijn als je verloren loopt" :-) We begrepen dat beter toen we onderweg waren en aanwijzingen op de kaart dienden te volgen zoals: "zorg dat je altijd bergop loopt" of "aan het rijstveld (ergens) naar links, maar neem niet de paden die door het vee zijn gemaakt (en zo waren er tientallen)". Aangezien we het hier kunnen navertellen, hebben we het er goed vanaf gebracht :-)

Uiteraard bezochten we er ook de grotten van Tham Lod. De rivier Lang stroomt hier ongeveer anderhalve kilometer onder de grond en doorkruist een netwerk van verschillende holtes. Bij het bezoek volg je de rivier gezeten op een bamboe-bootje tot aan de uitgang. Onderweg moet je uitstappen en kan je na het beklimmen van vele smalle en hoge trapladders en begeleid door het gaslampje van de gids, de terrassen bereiken die leiden naar de drie belangrijkste kamers van de grot. Dat is wat anders dan de oververlichte grotten van Han :-) Aan de uitgang van de grot kan je bij valavond genieten van een "birdshow". Wij hadden er ons al een gedacht van gemaakt dat dat hoogstwaarschijnlijk niet veel voorstelde en het misschien enkel een toeristenlokmiddel was :-) Maar nee, ons wachten werd beloond. Bij het ondergaan van de zon troepten ontelbaar veel zwaluwen samen boven de uitgang van de grot en na wat vliegen in cirkels, doken ze de grot in, op zoek naar hun nest. We werden gratis en voor niets in de immense uitgangholte van de grot getrakteerd op een tsjilpconcert van jewelste... en af en toe een drets vogelkak :) Een spektakel dat zich al duizenden jaren elke avond opnieuw herhaalt...

"Vallende" zwaluwen