Rondje Mae Hong Son

Na ons verblijf in Soppong, gingen we verder via de 1864 bochten tellende weg tussen Chiang Mai en Mae Salong, langsheen het typische karstlandschap, bedekt met een jungle-achtige vegetatie. Af en toe maakten we een tussenstop om te genieten van de prachtige uitzichten of voor een bezoek aan een dorpje. Aan de oevers van het meer van Mae Salong vonden we een slaapplek bij een lief oud Thais vrouwtje. Om de drukte te ontlopen bezochten we een heel mooi volledig in hout opgetrokken klooster in Birmaanse stijl, dat ook een collectie houten beelden bevat van mensen, dieren...wat je zelden ziet in Thailand. 's Avonds genoten we op de avondmarkt van enkele heerlijke hapjes.

De volgende dag reden we door naar Mae Sariang, wat ondanks de hordes toeristen over elders, toch nog wat van zijn authenticiteit heeft weten te behouden dankzij de vele teakhouten huizen. We huurden een fiets en maakten een tocht langs de rivier en door de rijst- en groetenvelden.

Op onze laatste "mobiele" dag dreven we onze Honda Brio tot het uiterste en beklommen er de hoogste berg van Thailand mee: de Doi Inthanon, 2590m hoog. De berg ligt temidden van een nationaal park maar om wilde dieren te zien, of zelfs nog maar vogels te spotten zijn de massa's bussen met (vooral Thaise) toeristen er te veel aan. En masse worden de aartslelijke tempels op de top bezocht per bus of auto (want zoals je later zal lezen hebben Aziaten blijkbaar een hekel aan enkele meters te voet te wandelen :-)). Er zijn aangelegde bloementuinen en de Chinezen poseren hun te pletter te midden van al die kitch :-)
Na de afdaling dronken we een biertje IN een waterval. Die Thai hadden er niet beter op gevonden dan platforms van bamboe, te midden van een stroomversnelling te installeren. Wij deden mee met de locals en genoten van dit absurd terras :-)
De volgende dag dropten we onze Honda op de luchthaven van Chiang Mai en trokken per bus verder richting het noorden, naar Chiang Rai.