Tubing!?!?

Van Luang Prabang reisden we door naar het mooie Vang Vieng. Vroeger was dit hét Ibiza van Laos. Je kon op een grote binnenband de rivier afdobberen ('tubing' genaamd) en af en toe halt houden aan de (toen) talrijke bars met pompende muziek die erlangs waren opgesteld. Dit leidde tot een massaal drank- en druggebruik en elk jaar gebeurden er dodelijke ongevallen met toeristen. Dit behoort nu allemaal tot het verleden. De bars werden gesloten (buiten een paar) maar je kan nog steeds gaan 'tuben'. Omdat dit nu éénmaal hét is in Vang Vieng, gingen wij het toch ook eens proberen :-) Het eerste uur was het allemaal spannend en nieuw, nadien begon het wat saai te worden... Het was 'maar' 3km maar doordat we hier bijna op het hoogtepunt van het droogseizoen op bezoek zijn, bereiken het waterpeil en de stroomversnellingen op de rivier hun dieptepunt :-) We moesten dus constant met onze armen zitten peddelen en kregen er als bonus nog een zwaar onweer bij. Al bij al was het toch eens leuk om te doen hoor! De uitzichten van op de rivier op de zwarte karststenen heuvels zijn adembenemend!

We genoten er nog meer van tijdens een lange en warme mountainbike-tocht. Kwestie van onze conditie op peil te houden :-) Onderweg bezochten we ook één van de vele grotten waar deze regio rijk aan is. Het is wel eens een belevenis om een grote grot zonder aangelegde padjes of geïnstalleerde verlichting te ontdekken. Klauteren over rotsblokken met enkel het zwakke schijnsel van onze hoofdlichtjes in de diepte geven het net iets meer dan een bezoek aan de grotten van Han :-)

Na Vang Vieng stond alleen nog Vientiane op het programma, de meest compacte hoofdstad die we ooit bezochten. Al zijn ook hier de Koreanen, Japanners en Chinezen overal mega-luxe-gebouwen aan het neerpoten... Je vraagt je af voor wie of wat...

We bezochten de markt, enkele tempels, regelden ons visum voor Cambodja, veranderen wel honderd keer van gedacht over waar onze volgende bestemming zou zijn (Zuid-Laos of Noord-oost Thailand, kiezen is moeilijk :-)), gingen afkoelen in het stedelijke openluchtzwembad,... We gingen ook eens een kijkje nemen in het uitstekende COPE-centrum. COPE is een organisatie die slachtoffers van niet-geëxplodeerde objecten (vooral clusterbommen) onder zijn hoede neemt. Het voorziet in opleidingen en begeleiding van lokaal personeel voor de ontwikkeling van prothesen en aanverwante rehabilitatie-activiteiten. Er zijn zo'n 5 centra in Laos die voor elke Laotiaan die dat nodig heeft voorzien in een degelijke behandeling. We bekeken er een documentaire over hoe bommen worden ontmijnd en hoe de lokale bevolking wordt opgeleid tot ontmijners.  Maar we leerden vooral veel over de impact van deze gevaarlijke objecten op het dagelijkse leven van elke Laotiaan.

We sloten onze reis door Laos af met een heerlijke pizza in het restaurant van de neef van een vriend van ons. Soms kan de afwisseling op het dieet van rijst en noedels eens geen kwaad :-)